Το όνομα μου, η ταυτότητα μου είναι συνήθως η πρώτη λέξη που μαθαίνω να γράφω! Είναι η πρώτη λέξη, που λέω σε κάποιον όταν συστήνομαι. Το όνομα μου είναι αυτός, αυτός είμαι εγώ!!!
Τις πρώτες μέρες στο νηπιαγωγείο τα παιδιά βλέπουν πολλές εικόνες με το όνομα τους γραμμένο και αρχίζουν να εξοικειώνονται με αυτό. Ο στόχος λοιπόν των δραστηριοτήτων μας μέχρι το τέλος του Σεπτέμβρη ήταν να μάθουν να αναγνωρίζουν το όνομα τους και να το γράφουν, όπως μπορούν! Μία πρώτη επαφή με τη γραφή και την ανάγνωση.
Ξεκινήσαμε τα παιχνίδια μας σε ένα κύκλο. Τα παιδιά είδαν το όνομα τους γραμμένο σε καρτέλες και το φώναξαν δυνατά με τη σειρά του ο καθένας, κάνοντας ταυτόχρονα και μια χαρακτηριστική κίνηση, την οποία έπρεπε να μιμηθούν και οι υπόλοιποι. Έπειτα οι καρτέλες τοποθετήθηκαν στο πάτωμα και τα παιδιά με το σταμάτημα της μουσικής έπρεπε γρήγορα να βρουν που είναι το όνομα τους.
Οι καρτέλες τοποθετήθηκαν σε στεφάνια και όταν η μουσική σταματούσε, κάθε παιδί έπρεπε να μπει στο στεφάνι που βρισκόταν το όνομα του! Αλλά τα στεφάνια είχαν άλλη μια αποστολή για εμάς! Αφού όλοι βρήκαμε το όνομα μας, τώρα έπρεπε να βρούμε και πόσες συλλαβές έχει και να πηδήξουμε σε τόσα στεφάνια, όσες και οι συλλαβές!
Και δεν σταματήσαμε μόνο εκεί. Σειρά είχε το κουκλοθέατρο! Ένα βατραχάκι με περίεργο όνομα ο Εμμανουήλ Α. Μπακακούλης ήρθε στο νηπιαγωγείο μας αναζητώντας τι σημαίνει, αυτό το Α. που στη μέση του ονόματος του μπαίνει. Μετά από πολλές περιπέτειες και με τη βοήθεια μιας νεράιδας, στο τέλος ανακάλυψε ότι σημαίνει Αγαπητός! Η νεράιδα όμως τελικά του έκανε και άλλη μια έκπληξη. Τον μεταμόρφωσε σε πρίγκιπα... Μια ιστορία εμπνευσμένη από το παραμύθι της Μαριανίνας Κριεζή, " ένας βάτραχος μικρούλης, ο Εμμανουήλ Α. Μπακακούλης'' και το κλασικό παραμύθι η πριγκίπισσα και ο βάτραχος.
