Όλα άρχισαν στην ψηφιακή μας τάξη, όταν ένας μαθητής
προθυμοποιήθηκε να μας διαβάσει ένα παραμύθι με τίτλο:
"Η κουκουβάγια που φοβόταν το σκοτάδι" της Γιολάντα Τσορώνη Γεωργιάδη.
Τα παιδιά στο παραμύθι, ανακάλυψαν τι ένιωθε η κουκουβάγια (φόβο),
πως το εξέφραζε, γιατί το ένιωθε και τι έκανε για να το αντιμετωπίσει.
Αυτό, λοιπόν, στάθηκε η αφορμή να εκφραστούν τα παιδιά για το συναίσθημα του φόβου.
Μοιράστηκαν τις ανησυχίες και τους φόβους τους.
Προσπάθησαν να ανακαλύψουν πως θα τους διαχειρίζονται.
Αναγνώριση και έκφραση συναισθημάτων:
Αφού είδαν την παρακάτω παρουσίαση, συζήτησαν, δημιουργήσουν τις δικές τους μικρές ιστορίες και μέσα από παιχνίδι προσπάθησαν να αναγνωρίσουν συναισθήματα.
Καθημερινά στο καλωσόρισμα της ψηφιακής τάξης, εξέφραζαν με παντομίμα συναισθήματα.
Οι υπόλοιποι ανακάλυπταν ποια είναι και τα μιμούνταν.
Ζωγράφισαν συναισθήματα.
Εξέφρασαν εμπειρίες για τα συναισθήματα: χαρά και λύπη.
Ζωγράφισαν: "αυτό που τους κάνει να νιώθουν, χαρά και λύπη".
Ζωγράφισαν την παλέτα συναισθημάτων.
Είδαν το βίντεο; "Το νησί των συναισθημάτων".
Για να το δείτε πατήστε εδώ. 
